Kraj o kształcie buta jest pod wieloma względami rajem, dlaczego? Po pierwsze, to idealne miejsce na wakacje. Po drugie, każdy maniak pizzy może się tam zatracać i tyć do woli. Wreszcie po trzecie, z miłości do smaku sera można by tam zamieszkać. Dzisiaj mała pogadanka o serach właśnie. Któż nie lubi tego cuda ciągnącego się na metr, albo delikatnego posmaczku parmezanu na spaghetti?
A teraz trochę teorii:
Sery włoskie dzielą się w zasadzie na trzy typy. Pierwszy z nich to sery twarde, kruche i ziarniste, długo dojrzewające (1-3 lata), o zdecydowanym pikantnym, lekko ostrym i cierpkim smaku oraz specyficznym aromacie. Twarde sery włoskie, takie jak Parmezan, Pecorino i Grana padano, starte w wiórki dodaje się do wielu potraw z makaronem i sałatek. Drugi typ to sery miękkie: Mozzarella, Ricotta i Mascarpone, używane do deserów i sałatek. Ostatni rodzaj serów włoskich to intensywny w smaku i zapachu ser Gorgonzola z przerostem pleśni, dostępny w dwóch wersjach: łagodna Gorgonzola Dolce i pikantniejsza Gorgonzola Piccante, wytwarzane z połączonego mleka krowiego i koziego. Gorgonzola dodawana jest do różnego rodzaju potraw na zimno i ciepło, w tym do pizzy. ŹRÓDŁO
Wiadomo, że ser serowi nierówny, także tutaj, jak w życiu, obowiązuje pewna hierarchia. W przypadku serów twardych, na samej górze stoi oczywiście Parmigiano Reggiano. Król serów wytwarzany jest z mleka krów pasących się, jak czterokopytne z reklamy Milki, na pastwiskach ze świeżutka trawą. Prawdziwy Parmigiano Reggiano produkuje się wyłącznie w określonym regionie, który obejmuje Parmę, Reggio Emilię, Modenę, Bolonię oraz Mantuę. Do wytworzenia jednego kilograma sera potrzeba 14 litrów mleka! Sam proces dojrzewania trwa natomiast od roku do trzech lat.
Historia Parmigiano Reggiano sięga XI i ponad drugie tyle plasuje się, jako najbardziej znany ser na świecie. Oczywiście nie brakuje jego naśladowców, jednak produkcja i receptura tego prawdziwego jest pilnie strzeżona, a co ciekawe sama produkcja dozwolona jedynie od 1 kwietnia do 11 listopada.

Conciato Romano, to ser wytwarzany z mleka koziego, krowiego i owczego, lub ich mieszaniny. Bogaty smak przesiąknięty jest tradycją, uważa się, że Conciato Romano jest najprawdopodobniej serem z najdłuższą historią w tle, sięga VI wieku przed naszą era!!! Produkowany jest wiosną i latem w Pontelatone (Caserta). Kształt sera jest cylindryczny, smak zaś ostry, intensywny i aromatyczny.

Bagoss jest serem typowym dla prowincji Brescia, znany pod nazwami Bagozzo, Grana Bresciano, Thin. Wytwarzany jest we włoskich Alpach, według metod tradycyjnych, praktykowanych od stuleci. Jego początki sięgają XVI wieku, kiedy Bagolino było krajem usytuowanym na granicy Republiki Weneckiej, w czasach, kiedy Wenecja dominowała na morzach. To co go wyróżnia, to obecność szafranu, który nadaje mu żółtawego koloru. Pomimo, że szafran nie jest produktem lokalnym, jednak w czasach handlu morskiego trafiał dzięki kupcom na lokalne rynki i stąd ma swój udział w składzie tego sera. Bagoss produkowany jest z mleka krowiego, częściowo odtłuszczonego. Solony ręcznie i przecierany oliwą z oliwek i lnu. Jego leżakowanie trwa od 12 miesięcy do kilku lat.
Pecorino to twardy ser owczy, z dodatkiem ziół lub bez. Podobny do Parmezanu. Jego nazwa pochodzi od słowa pecora, czyli owca. Pecorino Romano i Pecorino Toscano to najbardziej znane nazwy tego typu sera. Występują różne rozszerzenia tych nazw, jak chociażby Marzolino, który produkowany jest tylko w marcu, gdy owce pasą się na pierwszej wiosennej trawie. Pecorino to produkt pasterski, którego początki sięgają I wieku naszej ery. Dodatki decydują o jego smaku, może mieć zarówno ostry i intensywny zapach, jak słony i ziołowy aromat. W duecie z tarką, można przy jego pomocy wyczarować kulinarne cuda.
Na sam koniec przygotowałam dla Was ekstremalny przykład sera, który został okrzyknięty jednym z najbardziej dziwnych (a także niebezpiecznych) potraw – ser CASU MARZU. Jest to ser owczy wytwarzany na Sardynii. O jego świeżości decydują żywe … larwy, które są odpowiedzialne za proces fermentacji. Nie zawsze jest łatwo spożyć taki ser, spójrzcie na to nagranie:
Wielkanoc we Włoszech
Befana – poczciwa staruszka czy przerażająca czarownica?
Wszystkich Świętych we Włoszech. Słowniczek
Ferragosto
19 śmiesznych włoskich wpadek językowych
10 włoskich propozycji dla moli książkowych
10 darmowych propozycji nauki włoskiego
Przepis na włoskie tiramisù. Słowniczek