Dolina Aosty jest najmniejszym regionem we Włoszech. Jednak jego wielkość ma się nijak do atrakcji
Podróże do Włoch

Valle d’Aosta z innej perspektywy. Słowniczek

Dolina Aosty jest najmniejszym regionem we Włoszech. Jednak jego wielkość ma się nijak do atrakcji

Dolina Aosty (Valle d’Aosta)  jest najmniejszym regionem we Włoszech. Jednak jego wielkość ma się nijak do atrakcji oferowanych przez to miejsce. Tutaj każdy znajdzie coś dla siebie. Aby nie być monotematycznym i ciągle mówić o śniegu, pokaże Wam Valle d’Aosta od zupełnie innej strony. Miejsce to skrywa skarb pod postacią Parku Narodowego Gran Paradiso -Parco nazionale Gran Paradiso

Dolina Aosty jest najmniejszym regionem we Włoszech. Jednak jego wielkość ma się nijak do atrakcji

Rozciąga się on na 70.000 hektarów (ettari), prowadzą do niego trzy wejścia w Cogne, Valsavarenche i Rhêmes-Notre-Dame. Umożliwiają one odkrywanie parku o każdej porze roku (in ogni stagione) rozmaite walory naturalne chronionego terenu (area protetta).

Dolina Aosty jest najmniejszym regionem we Włoszech. Jednak jego wielkość ma się nijak do atrakcji

Historia parku Gran Paradiso jest związana z ochroną koziorożców (lo stambecco), którym w wyniku polowań groziło wyginięcie. W 1856 roku, król Wiktor Emanuel II objął te tereny ścisłą ochroną, ustanawiając Królewską Rezerwę Myśliwską. Powołał strażników mających pilnować obszaru, nakazał stworzyć sieć dróg, duktów leśnych i szlaków, aby chronić faunę podczas wypraw w te okolice. W 1922 roku rezerwat zmienił się w Park Narodowy Gran Paradiso.

Zwiedzając park niewykonalnym jest nie zobaczenie gatunków zwierząt, często nawet z bliska (da vicino). Koziorożec  -symbol parku, wyjątkowo ufne stworzenie często daje zaobserwować na przepastnych pastwiskach (al pascolo). Zwierzęta te żyją w stadach, zaś samice od samców można rozpoznać po wielkości rogów. Na terenie parku żyją również kozice (il camoscio), jednak są nieśmiałe i trudno je zauważyć.

Dolina Aosty jest najmniejszym regionem we Włoszech. Jednak jego wielkość ma się nijak do atrakcji

Kolejnym mieszkańcem jest świstak (la marmotta), sympatyczny gryzoń (roditore), który kopie długie korytarze, aby uciec przed niebezpieczeństwem (fuggire ai pericoli) i przygotować się do zimowego snu (il letargo invernale). Nie brakuje też rysia (la lince), małego drapieżcy (predatore).

Reprezentantami stworzeń latających drapieżników (i rapaci) jest  natomiast orzeł przedni  (l’aquila reale).

Mnogość gatunków oferują także lasy, na dnie doliny znajdują się modrzewie (larici), jodły (abeti rossi), sosny (pini cembri) i świerki (abeti bianchi).

W parku można znaleźć także bardzo rzadkie gatunki roślin la Potentilla pensylvanica, ktora rośnie na łąkach na wysokości ponad 1.300 m;  l’Astragalus alopecurus, znajdziecie go tylko w dolinie Aosty; la Linnaea borealis, polodowcowy relikt, który występuje tylko w lasach iglastych (nei boschi di conifere); la Paradisea liliastrum, biała lilia (un giglio bianco).

http://pngp.it

Brak ocen.

Jak bardzo podoba Ci się artykuł?

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *